I wonder, if after reading this post my husband will wonder: “hmmm, why did she decide to write this?”
I want to challenge the notion of monogamy in general, especially in Georgia.
Let’s say the situation is standard Georgiana—she’s a virgin before she marries and he only has sex with older women he pays for. Or, if he has more money, Ukrainian girls he pays for. Either way, there is no steady sexual experience—you know, with one partner, when you get to learn and explore and discover new layers of decadence. Neither can you sleep around and search for your sexual identity—whatever that means. You finally pair up with a spouse, spend some time getting used to each other, start listening to your body, open up and…discover that you haven’t done this earlier, that you haven’t “experimented in college”, haven’t kissed the same sex person, haven’t had one night stands; you have never been stupid, never been “I can’t believe I slept with him”, “I don’t remember last night”, “did we really…?”
I already know of several instances when the partner opened up wife/husband and then he/she discovered dormant feelings, went ahead and tried “to find oneself”. This is extremely unfair to the partner that pointed out the forbidden fruit to the spouse, even described the delicious crunch of biting into it. Families fall apart, both parties feel treated unfair, chaos descends upon Tbilisi.
Where do I stand? Is it more justified to cheat here than in the countries where you can play around all you want until you consciously agree to commit? Do we really give an informed consent when we marry so early?
Life is about trading. For example, I exchange my time for my salary, my silence for social acceptance, my pain for waxed legs. I exchange my freedom for stability, my inner slut for reassurance that I will always have someone I can rely on, who respects me, who accepts me, who puts me first. On the scale of importance, on the scale of what matters more, playing around is less important than all the warmth I get in my relationship. I shudder from the thought of being without him. If I were alone, would I be happy? Not anymore.
Hence, for me, it is just not worth it. I am not even discussing pain, the burden of lie, the misplaced trust. That is another topic, it is a very serious topic and I am not sure I can put emotional aspect of it in words. I am not even sure how would I react to hubby cheating. I don’t know, cause there is nothing like that in my empirical experience. I can’t even hypothesize. I might get up and leave, I might jump out of the balcony, I might forgive, I don’t know.
The moral is: cheating is impulsive, bringing short-term satisfaction. Marriage, relationship, fulfilling monogamy gives you strength maybe even for a lifetime. It weighs more.
pic: Thai swans
p.s.ise ra sainteresoa,"hubby cheating" s rac sheexeba, exla davfiqrdi da mec ar vici ras movimoqmedeb,martla ar vici:))) (nu principshi arc minda rodesme gavigo:))))
ReplyDeleteise agnishnuli situacia ramdenad isev standartulia saqartveloshi? mgoni didad agar. exla ragac sxva xdeba chventan
არის მეცნიერული პოზიცია, რომ ყველა ცხოველი და მათ შორის ადამიანიც პოლიგამიური არსებაა. ამას სხვადასხვა ტომებზე დაყრდნობითაც ასკვნიან, სადაც კულტურული ტაბუირება არაა ამ საკითხზე ისე, როგორც ცივილიზებულ ქვეყნებაში და განსაკუთრებით აზიურ მენტალიტეტში. კაცმა არ იცის ზუსტად ვინ როგორია, მაგრამ მე რომ ვაკვირდები ამ საკითხს, ვამჩნევ, რომ მაინც არის ჭეშმარიტება ამ თეორიაში, ქედან გამომდინარე, ღალატს სხვა თვალით შევხედე. თუმცა პრაქტიაში არ გამომიციდია ახალი მსოფლმხედველობა და მეც არ ვიცი რა რეაქცია მექნება... ოჯახის ხიბლზე კი ვეთანხმები - ძალა მოაქვს უფრო მეტი, ვიდრე მარტო ყოფნით შეიძლება მიიღო. მთავარია სწორი რეკრუტინგი
ReplyDeleteხო , მეც მაგიტომ დავწერე რომ არ ვიცი მონოგამია რამდენად ბუნებრივია.
ReplyDeleteუბრალოდ, ალბათ ხანდახან რაღაცეებზე უარის თქმა უნდა მოვახერხოთ, რაღაც თანდაყოლილი ინსტეინქტებზე უარი ვთქვათ, იმიტომ რომ ჩვენი სოციალური განვითარება ამ სტადიას გაცდა და ნუ იმავე სტაბილური სიყვარულის გამო უარს ვამბობთ პოლიგამიაზე.
არ ვიცი სიტუაცია რამდენად შეიცვალა, ჩემს თაობაში არ შეცვლილა.
რომ დაიფქრდე, შეიძლება არც არის ეს სოციალური განვითარების შედეგი ან ნიშანი. რელიგიიდან წამოვიდა. დღევანდელ რეალობაში ჩემი აზრით განსაკუთრებით საჭიროა ამის ტაბუირება თუნდაც ჯანმრთელობის გამო: შიდსი, ვენერიული დაავადებები და სხვა სიამოვნებები. მაგრამ სიყვარული, ხათრი... ნაკლებად. არა? უბრალოდ პარტნიორს თუ კლასიკური გაგება აქვს ამ საკითხის, მაშინ პატივისცემა იქნება წამყვანი.
ReplyDeleteარ ვიცი თიკ, რა დავარქვა, სიყვარული თუ ხათრი თუ პატივისცემა, ვიცი რომ რაციონალურად დ აარა ემოციონალურად--ემოცია კიდევ ცალკე დასაწერი მასალაა-ღალატი არაა გამართლებული/.
ReplyDeleteმე მგონია რომ რელიგია კი არ განამტჯუცებს სოციუმის წესებს, არამედ პირიქით, სოციუმის წესების შედეგად ყალიბდება რელიგია.
ReplyDeleteამას თავი რომ დავანებოდ, ხომ არსებობენ ადამიანები, რომლებიც რელიგიურები არ არაინ, მაგრამ ღალატს მაინც კიცხავენ
ui, anu ar ganumtkicebs-metki vigulisxme
ReplyDeleteMonogamy and cheating aren't the only two options. I know many people who are in successful, long-term polyamorous or open relationships in the US (including one Georgian woman married to an American man). Not sure how that would fly in Georgia, though, given the gender disparities here.
ReplyDeleteStill, I don't think cheating is particularly justified in Georgian society. The reason that cheating is wrong isn't because you're breaking the contract of marriage, and so it can't be justified by arguing that the contract was invalid. The reason that cheating is wrong is because it's unethical to deceive someone whose emotional, psychological, and even physical health may depend upon your honesty. The social pressures in Georgia don't mitigate the potential harm done to a person by a cheating partner.
Even in Western societies, people are always discovering new things about themselves. Every sexual relationship is different and what works with one person may not work with another. Generally speaking it's impossible to find someone who is perfectly compatible with you, who will give you everything you want right away or satisfy every need or craving you might have. A long term, committed relationship can't solely rely on the off chance that the two partners will be completely sexually compatible for life. The only way to make it work is to put in the effort to become compatible and remain compatible over the long term - to commit to rolling with the punches, to trying new things, to being open and honest and supportive with each other, and most of all to finding ways to cope with the fact that after a year or two the sex will generally tend to get formulaic and routine, which can be really comforting or really scary depending on where your head is at and how strong the relationship is as a whole. That's why no matter how many prior sexual experiences a person has had, each relationship basically has to start fresh in terms of discovering where the compatibility lies and where the compromises are going to have to be made.
And I also want to say that I think that in general, cheating is not a product of sexual dissatisfaction, but of a more general breakdown in trust and communication in the relationship. I tend to think that there are very few people who would cheat on a partner that they were otherwise completely happy with just to fulfill some particular sexual desire that their partner couldn't help them with. Cheating usually comes from feelings of failure in a relationship and what the cheater usually wants is just validation rather than a particular sexual practice or act.
Well I've said a lot, so I'll stop now. Interesting topic though.
სოციუმი გარკვეულწილად რელიგიაზე მოქმედებს, მაგრამ რელიგიის მიზანი მაინც ადამიანების დამორჩილება, მართვა და გარკვეული წესრიგის დმყარებაა. სოციუმი ამას ვერ მოახერხებს მარტო. ამიტომ რელიგია დაემატა თაავისი ტაბუებით (რაც სიჯანსაღეს მოითხოვს ფაქტიურად) და კანონები (რაც არარელიგიურების სხვა ჯოჯოხეთით დაშინების საშუალებაა) იმჰო.
ReplyDeleteათეისტები კი იმიტომ იცავენ ამ წესებს, რომ რელიგიამ საუკუნეების მანძილზე კარგად გააჯინა ცნობიერებაში იდეოლოგია.
იცი, შეიძელება მართალი ხარ.შეიძლება ეს მორალისტურ-რელიგიური მოძღვრება ისე ბავშვობიდანვე გვეჭედება თავში რომ მერე მიდი და გამოაცალკევე შენ რას ფიქრობ და სხვამ რა გითხრა. ალბათ სოციუმიც მოქმედებს რელიგიაზე და პირიქიტაც.
ReplyDeleteამ ძილის წინ საინტერესო საუბარი გამოგვივიდა.
მე უნდა დაწვე.
მადლობთ რომ მხარს მიჭერთ!
@peripateticpedagogue
ReplyDeleteyes, those are not the only two options in a place where you have options. they are only two options in a standard georgian situation described above.
i don't believe one can have serious relationship with a person and have other partners, no matter what the deal is. deeper feeling are exclusive and egoistical.
now, just having fun is another thing. i honestly don't think that polyamorous setting is immoral :-)it is superficial though. but that does not make it wrong.
i did not want to talk about emotional aspect of it cause it would take longer post, plus i kinda wanted to approach it from mind only position, cause emotions are hard to define, don't u think? like dealing with dishonesty and betrayal..
and finally,
yes, you do start fresh with every encounter, but damn it, you do at least know your basic needs and preferences, right? and you know them precisely cause you had sex and you started to listen to yourself.
now, imagine that your first real sexual experience ( both genders; just becoz our boys sleep with older women for money, doesn't mean they are sexually advanced) is your marriage!
and i want to make it clear right now, giga, this is purely hypothetical discussion, u have nothing to worry about!